ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΘΗΤΑ

Οι δάσκαλοι στο σχολείο
όταν μας μάθαιναν τους φθόγγους,
έλεγαν:
«Πι-Βι-Φι,Τα-Δε-Θι…».
Λέξεις που αρχίζουν
με κάποιο δήγμα της γλώσσας
«Τα-Δε-Θι»
και ιδιαίτερα εκείνες που αναγγέλλονται
από το Θήτα
–Θεός, θάνατος, θύω,
θαύμα, θυμίαμα,
θέτω, θεσπίζω,
θυμός, θύελλα,
θρόνος, θώκος, θηρίο–
πάντα επιβάλλουν
μια ανεπαίσθητη επιβράδυνση
στην εκφορά του λόγου
ίσως και κάποια περίσκεψη ή φειδώ.
«Δάγκωσε τη γλώσσα σου»
έλεγαν οι παλιοί
όταν κάποιος ανησυχούσε
για τα μελλούμενα.
Ωστόσο, το Μεγάλο Θήτα
πάντα υπάρχει εκεί.